20 april 2011

Sleutelbeen breuk en operatie

Wat een goeie trainingsdag moest worde met veel kilometers is geëindigd in mineur.
Zondag was ik met de fiets vertrokken richting Merelbeke om daar deel te nemen aan de wedstrijd georganiseerd aan Taverne De Oase. Na half westrijd kreeg ik het moeilijk door het mindere trainen tengevolge van Ierland maar beslott zo lang mogelijk vol te houden en voelde me zelfs beetje beter worde naar het einde toe. Tot het noodlot toesloeg, net na het ingaan van de voorlaatste ronde was er een valpartij en de persoon voor mij week ontzettend hard uit naar rechts waardoor hij mij voorwiel meepakte en ik zo over de kop gevlogen ben en uiteindelijk iets verder ben terecht gekomen. Ik denk dat ik in de lucht gekatapulteerd werd aan een snelheid van om en bij de 45km/h.
Na mij zelf te beschermen van andere renners door teken te doen is het licht even uit gegaan en toen ik mijn ogen opendee stond de ambulance er al samen met heel wat mensen die ik kende die ik allemaal wil bedanken voor jullie medeleven. Na een tijdje in de ambulance voelde ik pas dat er iets mis was aan mijn rechterschouder, het verdict zou hard zijn... Na de eerste goeie zorgen te hebben gekregen van de mensen van het gele kruis nam mijn ploegleider me mee naar het ziekenhuis. Ik wil Jurge hier ook nogmaals bedanken voor de goeie zorgen!
Op de plakken genomen in het ASZ te Aalst werd duidelijk dat mijn sleutelbeen op het uiteinde 2 maal gebroken is en dus in 3 stukken is. Maar ik werd goed verzorgd, schaafwonden eerst uitgewassen, ontsmet enzo en nadien een draagdoek voor de rechterarm. Het werd wel al snel duidelijk dat ik niet zou gaan werken de dag nadien omdat ik pas woensdag (vandaag) zou weten wat er verder zou gebeuren.
Vandaag (woensdag) kreeg ik dan al telefoon dat ik niet meer op controle moet komen maar onmiddellijk onder het mes moet om mijn sleutelbeen recht te zetten. Het zou anders te lang duren voor het zou genezen. Dus straks mag ik naar het ziekenhuis gaan...
Ik hoop op een goeie operatie zodat ik maandag terug naar Ierland kan vertrekken voor het werk, omdat ik anders helemaal zot zou worden van verveling thuis!
Buiten de fysieke schade is er ook wel wat materiele schade, fiets, helm en schoenen kapot...

3 april 2011

From the mates to the lads...

Na 2 weken te hebben gewerkt voor BD in Erembodegem, zit ik nu in Ierland. Welliswaar deze keer niet zomaar vakantie, maar voor het werk zelf.

Ik ga de volgende 8-10 weken naar Ierland, in Shannon, elke week om daar te gaan "workshadowen", we moeten het werk daar gaan leren om het nadien zelf te kunnen doen in Erembodegem. De eerste week was het vooral kennismaken met de personen die daar werken en een kennismaking met het werk zelf. Ik ben verantwoordelijk voor het gedeelte van de "Freight Out" en moet zowel de facturatie leren als het maandeinde process. In het begin was het wel aanpassen want ik werk met 2 nieuwe programmas voor het boeken van deze facturen en het leren van deze programmas was in het begin niet zo makkelijk maar na een paar dagen was ik er reeds mee weg.

Het verblijf in Ierland valt heel goed mee want we zitten in een heel mooi hotel, we zitten in het Strand Hotel in Limerick wat vroeger een Hilton Hotel geweest is. Voor het ontbijt hebben we steeds een uitgebreide keuze aan fruit, ontbijtgranen, brood, "English Breakfest". We beschikken ook over een zwembad, jacuzzi, sauna, stoombad, fitness, ... De kamers zijn zelf zeer in orde dus dit alles maakt het wel aangenaam vertoeven in Limerick.
Voor het vervoer van en naar het hotel hebben we een auto ter beschikking gekregen en het is terug linksrijden, wat voor mij eigenlijk wel een beetje "normaal" lijkt.

De streek waar we zitten is vooral heel groen, maar ik denk dat dit overal zo is in Ierland. Ik zou JoJo niet zijn als ik mijn fiets niet had meegenomen naar Ierland. De eerste volledige week dat we in Ierland waren, heb ik reeds wat km's gefietst en genoten van de groene uitzichten. Dit is echt genieten want het is zeer rustig op de banen, het enigste wat vervelend is, zijn de loslopende honden... Dit kan soms verschieten zijn als je ergens voorbij rijdt en er inees een hond achter je aan zit.

De collaga's maken het verblijf ook wel plezant, we hebben echt een plezant team dat in Ierland zit. En de avonden die we er reeds gespendeerd hebben waren steeds plezant, er werd steeds goed gelachen en plezier gemaakt. We zijn al een paar keer gaan uit eten en hebben de pubs al een beetje verkend in Limerick.

Het enigste wat het niet plezant maakt, is het op en af gaan naar Ierland omdat er geen rechstreekste vlucht naar Shannon is. We moeten steeds een overstap maken in Heathrow en het wachten voelt een beetje aan als tijdverlies maar we proberen er steeds het beste van te maken. De eerste twee keer dat we terugkwamen naar België hebben we al altijd iets voorgehad. De eerste keer hadden we vertraging door een technisch mankement aan het vliegtuig en ware we 2 uur later thuis dan het normale uur. En deze vrijdag was Maarten zijn paspoort verloren ergens op de vlieger of de op de bus naar de terminal. Na wat te hebben gewacht op meer nieuws over Maarten zijn paspoort hebben we het er op gewaagd en onze weg verder gezet zonder de paspoort. Uiteindelijk was er geen probleem en zijn we vrijdag allemaal goed thuis geraakt.

Nu vertrek ik weer vandaag (zondag) en kijken we uit naar wat komende week ons zal brengen. Op naar het volgende avontuur bij de lads in Ierland.

Have a nice Guiness
JoJo

16 maart 2011

Werk en meer...

Ik denk dat ik eerst ga beginnen bij het meer...

Waar ik niet op gehoopt had maar wel een beetje verwacht is dan toch uiteindelijk gekomen... Mijn weerslag van het temperatuursverschil. Vorige week woensdag stond de profkoers in Wanzele op het programma, maar na 1 ronde stond ik al te voet en de eerste 10 minuten nadien heb ik niets anders gedaan dan zitten hoesten en "slijmen" zitten bovenhalen... Wat niet echt een goed teken is uiteraard, blijkbaar toch iets fout met de luchtwegen. Ik heb er nog een beetje last van maar het is wel al veel beter en misschien zal ik dit weekend wel koersen na een weekendje te hebben overgeslaan.

Carnavalstoet en de foor in Aalst was weer een leuk en aangename tijd! Ik vind het steeds leuk om op de foor rond te lopen met alle lichtjes van de atracties, de verschillende muziekjes, de geur van pitta, wafels, smoutebollen, het eten van bananen in witte chocolade... Ahn wat aangenaam!!
Zondag keken we bij Bram thuis naar de stoet met Maarten en Tina, dankzij het goede weer was er een massa volk op de been en ik vond het dit jaar een zeeer mooie stoet met soms onvoorstelbare constructies...

Na Carnaval werd er vroeger normaal gevast, wel nu wordt er ook nog gevast alleszins door Maarten, Bram, Tina en mij. We proberen allemaal van zo min mogelijk zoetigheden te eten als chocolade, koekjes als tussendoortjes en "vieruurtjes" en ook geen chips noch nootjes savonds voor de televisie. Ik hou het nog steeds vol en we zien wel wat het zal geven na een langere periode, maar het is toch niet echt makkelijk!!

Donderdag na profkoers stond mijn eerste werkdag op het menu... Donderdag werd ik verwacht om 9 uur voor mijn eerste kennismaking met Becton Dickinson. Ik was een beetje verrast toen ik op een andere dienst werd gezet dan de dienst waarvoor ik gesoliciteerd heb. Maar uiteindelijk kreeg ik vrijdag wel het nieuws dat ik toch de job zou krijgen waarvoor ik gesoliciteerd heb.
Ik kreeg het nieuws dat ik binnen de komende weken naar Ierland zou vertrekken om daar "workshaddowing" te gaan doen. Ik zal naar Ierland gaan voor een 6-8tal weken, ik kom normaal wel elk weekend naar huis. Maar het zou toch kunnen zijn dat ik enkele weekends zou blijven om daar de streek eens wat te verkennen. Ik vind dit echt een unieke uitdaging en ervaring en hopelijk kan ik hier meer ervaring opdoen op werk gebied. Het vertrek is wel wat hectisch want ik ben daar nieuw en er moet van alles in orde gebracht worden op gebied van access tot bepaalde systemen enzo... Want het vertrek komt er rap aan, volgende week woensdag 23 maart is het zover. Ik kijk er al naar uit!!!

Groeten en komt regelmatig terug voor meer!!!

JoJo

4 maart 2011

De eerste koers, werk zoeken + vinden, en de koude!!

De tijd gaat rapper voorbij dan ik gedacht heb. Ik begin het thuis steeds meer en meer gewoon te worden en Australia lijkt spijtig genoeg al zo ver geleden. Mijn mama had zich voorgenomen om tijdens mijn periode in Australia wat keukenkasten en andere kasten uit te kuisen maar dit is spijtig genoeg anders uitgedraaid met haar gezondheid. Dus ik had mij voorgenomen om die taak op mij te nemen en dat heb ik dan ook gedaan. Het huis is nu weer wat netter en zo is er al een deel van de lentekuis gedaan nog voor de lente begonnen is. Voor diegene die willen weten hoe het mijn mama gesteld is, ze is terug thuis en haar toestand is er heel wat op verbeterd!! Ze kan terug stappen op sommige momenten zelfs zonder krukken en dit geeft ons wel goeie hoop dat het in de goede richting verder blijft evolueren.

Ook aan de koude begin ik ondertussen gewoon te worden, ik heb dan ook al enkele uren gesleten op mijn fiets zodat ik de koude wel kan verdragen. Ik kan de koude zonnige winterdagen zelfs al appreciëren!! Maar snachts heb ik toch nog net dat extra dekentje nodig om mij warm te houden!!

Mijn eerste wedstrijd op Belgische bodem was op zondag 27 februari en werd verreden in Oud-Heverlee over een pittig parcours. Voor de eerste koers had ik wel nog wat schrik met de koude, maar met een goed onderlijfje een paar kniestukken en een goeie laag verwarmende zalf had ik toch warm genoeg. Voor de eerste koers was mijn doelstelling gewoon zien waar ik sta met de conditie. Ik ben eerlijk gezegd heeeel tevreden van het gevoel dat ik aan deze wedstrijd heb overgehouden. Wat toch betekend dat ik de koude goed verteerd heb en dat ik in Australia zeker niet op mijn lui gat heb gezeten en dat al de km's de moeite waard waren. Ik bolde de streep anoniem over als 84ste op 165 starters. Deze wedstrijd was ook de eerste wedstrijd met mijn nieuwe fiets en ik ben heeeeeeel tevreden van de fiets!! Ik zal hier binnenkort wel nog eens een foto van op de blog zetten!

Tussen het uitkuisen van de kasten, het fietsen, het bezoeken van vrienden en familie had ik ook nog een zoektoch naar werk. Deze zoektoch werd natuurlijk makkelijker gemaakt door de behulpzame Heide van het interimkantoor waar ik mij had ingeschreven (ik ga niet vernoemen het welke om geen reclame te maken, uiteraard). Na een kleine week en half na mijn eerste gesprek met Heide heb ik al werk gevonden bij Becton Dickinson in Erembodegem. Ik heb aan de gesprekken met de mensen van BD een heel goed gevoel overgehouden en mijn gevoel zegt dan ook dat ik deze kans met 2 handen moet nemen. Erembodegem is ook heel wat dichter dan mijn vorig werk en handig omdat ik zo vaker bij mijn oma kan langsgaan aangezien ze ook in Erembodegem woont! Omdat het werk zo dicht is zal ik hoogst waarschijnlijk een nieuwe woon-werkverkeer fiets kopen om deze verplaatsingen te maken. Ik start volgende week donderdag, na carnaval omdat heel wat van de collega's vakantie hebben genomen om 3 dagen carnaval te vieren.

Ik heb de voorbije weken echt nog niet stil gezeten maar ik bruis echt van de energie, en ik voel mij helemaal herboren na mijn trip naar Australia!!

Tot het volgende blog bericht...

JoJo

22 februari 2011

Marsepein, mattentaart, frangipannekes, speculoospasta, vrienden enzoveel meer...

Mijn eerste volle weeg terug thuis zit er reeds op. Ook hier gaat de tijd vlug als je steeds veel te doen hebt!

Maandag was het wel een rotte dag!! Ik voelde mij moe, opgewekt, misselijk, hongerig, blij en droevig tergelijken tijd. Na dat mijn broer me kwam oppikken op de luchthaven gingen we richting huis waar mijn mama uitermate tevreden was met mijn thuiskomst. Het was wel onmiddellijk een enorm verschil met hier thuis te komen, mijn mama is namelijk ziek en ze weten niet just wat ze heeft en ze heeft ook enorme pijnen wat ik verschrikkelijk vind om te zien. Hiervoor ben ik blij dat ik terugben, zodat ik hier een handje kan helpen, dan moet mijn papa niet alles doen. Maandag heb ik veel uitgepakt, zowel mijn souveniers die ik meehad als mijn nieuwe kledij van de ploeg die mij stond op te wachten bij mijn thuiskomst!! Na wat souveniers te hebben uitgedeeld en wa verhalen te hebben verteld kroop ik uitgeteld in mijn bed voor een welverdiende nachtrust!

Dinsdag moest ik samen met de papa naar de winkel voor wat boodschappen te doen en ik kon het mij niet laten om wat Belgisch lekkers mee te nemen naar huis zoals marsepein en speculoospasta wat ik eerlijk gezegd toch gemist heb ondanks de pot die Annelies mij toegezonden heeft na nieuwjaar.
Ik bracht ook een bezoekje aan mijn zus die enkele dagen geleden bevallen was van een flinke meid Enora, dus vanaf nu ben ik nonkel JoJo. Hopelijk heeft Enora iets aan de kangoeroeknuffel die ik haar heb meegebracht.
Smiddags warmde ik de overgebleven Almond Croissants op en liet mijn mama eens proeven en ze bevestigde het feit dat dit de beste amandel croissants zijn die ze ooit gegeten heeft.
Na de middag maakte ik een ritje met de fiets en het eerste wat mijn opviel was het feit dat het hier zeer koud was in vergelijking tot Australia!! Maar hopelijk passen de spieren zich vlug aan de koude aan en kunnen we knallen in de koersen!!
Dan savonds het leukste moment van de dag, het terugzien van mijn vrienden!!! Ik was echt heel tevreden dat ik mijn beste vrienden terugzag! We praatte wat na wat er de afgelopen 3 maand in België was gebeurd en wat ik daar heb gedaan en geleerd.

Donderdag sprak ik met Sven af om samen een te gaan trainen en we zochten de kanten rond Geraardsbergen op en het was leuk om weer in vertrouwde omgeving te kunnen trainen, hoewel het zeer koud was en de spieren toch nog wat km's zullen nodig hebben om zich hier aan te passen!
In de namiddag ging ik bij Annelies, met de hoed die ik voor haar moest meebrengen uit Australia. Eerlijk gezegd was ik wat bang dat de hoed niet zou passen maar het was een perfect fit! We praatte wat na over Australia en hoe het was met Cameron en dergelijken. En zo was het een leuk weerziens!!
Savonds ging op bezoek bij mijn mama die ondertussen in het ziekenhuis ligt om haar wat meer verhalen te vertellen over Australia om haar wat af te leiden van haar pijnen. Nadien kwam Sandrine op bezoek en zoals de andere mensen die mij voor het eerst terugzien was ze ook heel tevreden en wou ze vanalles weten hoe het daar was.

Donderdag was ik reeds naar de bakker geweest voor een mattentaart die ik vrijdagmorgend met groot plezier naar binnenwerkte!! Het zijn die kleine dingen die je mist en wanneer je ze weer kunt eten smaken ze nog beter als voorheen!!
Na een korte stevige training werd ik vrijdagmiddag verwacht bij de grootouders voor Vlaamse kost. Uiteraard was mijn grootmoeder enorm gelukkig om mij terug te zien, ik heb haar zelden met zo een grote glimlach de deur zien opendoen. Na een apperetiefje, schoven we onze voeten onder het tafel voor tomatensoep, gevolgd door fricandon met kriekjes en gebakken aardappelen en vanillepudding met advocaat als dessert!!
Savonds ging ik samen met Maarten, Tina, Bram en Hans uitgebreid op café en ik voelde me onmiddellijk thuis. Het was alsof ik nooit was weggeweest, en ik moet eerlijk toegeven dat ik deze momenten toch heb gemist en dat ik tevreden ben zulke goeie vrienden!!

Zaterdag had ik in mijn hoofd een goed plan uitgedokterd om te gaan trainen, ik zou naar Zellik rijden om daar bij bakkerij Martine een frangipanneke te kopen omdat ik daar steeds ging als ik met de fiets naar het werk reed. Spijtig genoeg stond er een massa volk en besloot ik dan maar niets te kopen bij Martine maar eens te zien op de markt die daar bezig was om een frangipanneke te kopen. Zo gedacht zo gedaan. Nadien zette ik mijn training rustig verder.
In de namiddag bracht ik een bezoekje aan de mama om nog meer verhalen te vertellen.
Savonds ging ik naar een reunie op DVM waar ik mijn laatste 2 jaar secundair onderwijs heb gevolgd. Het was een leuk weerzien met diegene die erwaren, nadien gingen we met enkele mensen van ons afstudeerjaar nog wat verder babbelen op café en zo werd het al rap laat en kreeg JoJo zijne klop want door de jetlag ben ik toch nog tamelijk rap moe.

Zondagmorgend eens goed uitgeslapen, en na de middag op de rollen rijden tijdens de laatste cross van het seizoen! Eindelijk nog eens live cross kijken!!
Ik ben ook naar mijn broer zijn tweede gevecht in de ring gaan kijken later op de avond, dat hij gewonnen heeft. Hij heeft zijn tegenstander echt ingemaakt, zelfs zo neig dat mijn broer zijn hand heeft gebroken door op zijn tegenstander zijn gezicht te slaan.
Savonds bracht ik een bezoekje aan mijn ploegleider die me mijn fiets overhandigde, eindelijk de nieuwe langverwachtte fiets!! En hij ziet er echt prachtig uit!!

Vanaf maandag ben ik officieel dopper! Maar ook de zoektocht naar werk is begonnen, terug ingeschreven bij Accountemps en een verkennend update-gesprek gehad en zo kunnen we weer uitkijken naar een nieuwe job. Savonds ging ik nogmaals op bezoek bij de mama en savonds nestelde ik mij voor de tv.

Vandaag (dinsdag) trotseerde ik opnieuw de koude, ditmaal voor iets meer dan 2 uur. Deed ik wat boodschappen voor de mama en de papa. In de namiddag mocht ik bij de fietsenmaker gaan voor mijn nieuwe fiets op maat te laten zetten zodat ik er morgen een eerste ritje mee kan maken om het gevoel gewoon te worden op de nieuwe fiets!! Ook vandaag bracht ik een bezoekje aan de mama en het was fijn om te zien dat ze het stilletjesaan beter stelt, ze heeft al wat minder pijn en de pijnaanvallen zijn ook minder. Hopelijk vinden ze het probleem en kunnen ze haar nog beter helpen.

Zoals jullie kunnen lezen, ik heb al veel gedaan sinds ik terugben. Dat ik goed zodat ik niet in een zwart gat. Ik ben blij maar ook droevig dat ik terugben, want ik zal Australia zeker en vast missen! Ik heb daar heel wat geleerd en ook veel beseft. Ik voel echt dat die 3 maanden mij echt goed hebben gedaan. Nu ben ik klaar voor een nieuw hoofdstuk in mijn leven en dat ga ik met volle moed tegemoed!!
Het grootste verschil nu is voor mij de temperatuur, ik heb echt koud en mijn spieren moeten dit echt nog gewoon worden, ook savonds mis ik mijn elektrisch deken om mijn bed te verwarmen!!

JoJo


Enora

13 februari 2011

Laatste Australische post :-(

De laatste drie dagen sinds mijn vorige post waren echt leuk!!

Vrijdag was het weer spijtig genoeg niet opperbest, maar dat belette mij er niet van om samen met Rhyse een "man date" te hebben zoals hij het voorstelde. Onze "man date" omvatte lunch in Richmond, 1 van de vele suburbs van Melbourne en nadien gingen we uiteraard een koffie drinken. Het was een leuke namiddag en we deelden onze ervaringen, hij was namelijk al een paar keer in België geweest om te koersen en ik nu omgekeerd. Het deed me ook beseffen dat het hier bijna voorbij was, mijn lekker lui leventje... Binnenkort terug naar de realiteit!! Maar toch nog eerst ff genieten van Australie!!

Zaterdag stond er een laatste zware training op het programma, maar het weer besliste daar anders over. Het was aan het regenen toen we opstonden en besloten om toch te trainen, maar een andere weg te nemen. We gingen terug naar Beach Road in plaats van naar Kinglake te gaan en wat klimwerk te doen. Ik maakte er dan maar een intensieve training van met heelwat kopwerk tegen de wind in, 1 ding is zeker, aan wind is er hier geen tekort!! We gingen uiteraard een koffietje drinken na de training en een Almond Croissant eten, want het is toch mijn laatste weekend. Het hoogtepunt van de dag had echter savonds plaats, ik maakte kennis met de AFL (Australian Footbal League). Het is moeilijk om uit te leggen wat het juist is, op het eerste zicht zou je het kunnen vergelijken met rugby, maar het is helemaal geen rugby... Vanavond stond de NAB-cub op het programma, dit is een soort voorronde om het footy season op gang te schieten! 3 teams, 3 wedstrijden, uiteindelijke haalde de Collingwood Magpies het met 2 overwinningen tegen de Carlton Bleus en de Richmond Tigers. Dit tot ongenoegen van Megan, die een supporter is van de Carlton Bleus. Het was echt een leuke avond en ik dit was de perfecte Aussie way om afscheid te nemen van Australië!

Laatste dag, de laatste rit met de Old Guys. Het zouden de Old Guys niet zijn moestten ze voor deze laatste rit geen toepasselijke naam gevonden hebben. Mijn laatste rit zou de JJFFOR heten, beter gekend als de JoJo Farwell and Fuck Off Ride, zeer toepasselijk dus. Het was 1 van de beste ritten met de Old Guys op zondag vond ik. De sfeer zat er in, bijna iedereen was aanwezig, ik kreeg een toepasselijk kaart van hen en voor 1 keer sloten we de zondagrit af in de Frech Patisserie voor een Almond Croissant in plaats van naar Mister Happy te gaan. Ik kocht vandaag ook mijn laatste souveniers, ik hoop juist dat deze België zullen halen want het zijn namelijk 3 Almond Croissants!! Hopelijk houden ze het tot in België uit (lees: hopelijk eet ik ze niet allemaal op).
Deze zondag is nog niet over, maar ik denk dat er niet zo heel veel meer te vertellen zal zijn. Vanavond ga ik volledig los gaan in de Hungry Jacks hoogstwaarschijnlijk voor ik rond 11 uur plaatselijk tijd de lucht in zal gaan.

Via deze laatste post in Australia zou ik ook iedereen willen bedanken die dit mogelijk maakte voor mij en iedereen die er voor zorgde dat ik een geweldige tijd heb beleefd hier. Ik denk dan aan mijn ouders die deze trip steunden, Cameron en zijn familie om me hier een echte thuis te bieden, Cameron om mij overal naartoe te nemen en me heelwat te hebben getoond hier in Australia, al de mensen met wie ik gaan fietsen ben, de vrienden van Alice die ik heb leren kennen tijdens mijn trip in Aidelaide, de ouders van Alice, iedereen die me heeft uitgenodigd voor bij hun te komen eten, op hun feestjes, op hun vakantie. Ik hou het zo alegemeen en ga niet dieper in op hun namen want ik zou niet graag iemand vergeten!!
Maar aan allen die hun bij deze nog niet aangesproken voelen, ook jullie zijn bedankt!!!

Tot in België!! Australia I will miss you, you've been very kind to me!!

JoJo

Gaz en Steph

Cole

Tom, Rorge, Tony

Steve

Nige en Sue

Megs en Rhysie

Grant AKA Grumpy


The Old Guys, Noel (Noil), Noel (Leon), Cam, Hughie, Andy (Andylator), Carla, Richard and Maree

The Fuck Off Card

Footy

Rhysie en Megs at the Footy

Footy!

10 februari 2011

Als de tijd te rap voorbijgaat...

Dan moet je voor je het goed en wel beseft reeds naar huis, maar voor ik naar huis ga geniet ik vollop van mijn laatste dagen in Australia!!!

Zaterdagvoormiddag spendeerde we vooral binnen door het slechte weer. Maar het leek te beteren na de middag, we hadden toen al afgesproken om met Colin een koffietje te gaan drinken omdat het waarschijnlijk de laatste keer zou zijn dat ik Colin zou zien voor ik terug naar België kom. Na we terug thuiskwamen ging ik een klein tochtje met de fiets doen om de opgestapelde energie van vandaag er uit te fietsen en het heeft me meer dan goed gedaan.

Zondag voor een keer geen ritje met "The old Guys" maar een criterium in de morgend. Het was een ander criterium dat dan op woensdagavond. Het criterium op zondag word georganiseerd door ST Kilda Cycling Club (http://www.skcc.com.au/) en wordt verreden in Zuid Melbourne op een 1km "lang" parcours en is zo goed als vlak, deze keer was het 1uur + 3 rondjes. Cam besloot ook deel te nemen en met nog 25min te gaan hoorde ik achter mij "Lets roll" en toen wist ik het dat Cam hem ging lanceren in de aanval dus ik besloot om mee te gaan. Met nog 2 andere renners probeerden we uit de greep van het peloton te blijven maar na een goeie 5 rondjes werden we spijtig genoeg teruggegrepen door het peloton. Ik besloot dan maar gewoon in het peloton te blijven en de wedstrijd zonder meer uit te rijden. Toen ik over de finishlijn kwam en Cam zocht in de "drukte" vond ik hem en hij vertelde me doodleuk dat hij gewonnen had, wat ik uiteraard eerst niet geloofde! Niet slecht voor zijn eerste wedstrijd van het jaar! (Het verslag op de SKCC site vertelt wel een ander verhaal over onze aanval)
Na het criterium gingen we eerst wat fuell (koffie) tanken voor we wat meer km's zouden rijden. We rondde de dag af met ongeveer een 100km en met een Almond Croissant wat ons meer dan tevreden maakte! Savonds trakteerde Cam op take a way chinees!

Maandag spraken we af om met Steve en Noel een klein fietstochtje te maken, omdat Steve eens met ons wou gaan fietsen voor ik naar België zou vertrekken. Dus vandaag was het zover, we spraken af om een kleine toch te maken die zou eindigen in ... ja idd The French Patisserie voor een Almond Croissant. Maar voor we daar stoptten, stoptten we eerder in Café Racer voor een koffie. Café Racer is vooral gericht op fietser/wielrenner/wielertoeristen met fietsen binnen en oude posters en foto's van wielrenners. Buiten kan je je fiets omhooghangen wat ik echt een leuk idee vind!
Na de fietstocht met Steve en Noel besloten Cam en ik nog wat rond te rijden en Cam nam me mee langs grindwegeltjes die beter geschikt zijn voor een crossfiets of MTB, maar het was de bedoeling om dit te doen. En we hadden echt veel plezier op de fiets langs deze wegeltjes langsheen de Maribyong rivier, dit zijn anders plaatsen waar je nooit komt en dat is toch heel fijn vind ik.
Savonds hadden we terug afgesproken om bij Steve te gaan, samen met Noel (die spijtig genoeg niet kwam), om pizza te eten! Tijdens de pizza keken we naar wat dvd's en we zouden geen fietsliefhebbers zijn moesten de dvd's geen wielerdvd's zijn!! Door naar deze downhill- en freestyle mtb dvd's te kijken kregen we terug zin om op de fiets te kruipen wat we dan uiteraard ook deden. Steven heeft namelijk 4, ja 4 BMX'en en we namen elk 1 en reden wat op en af op de straat en fantaseerde over het aanleggen van een klein BMX-parcours.

Dinsdag gingen we voor een koffietje naar Threshermans en ik had ook een caramelslice!! Op de weg naar Threshermans hadden Cam en ik heel wat plezier op de fiets door elkaar uit te dagen voor hoge cadanssprintjes, rechterbeensprintjes en linkerbeensprintjes. Het was echt lachen!!
Omdat het weer echt aangenaam was vandaag en ik niet echt andere plannen had in de namiddag besloot ik nog wat rond te rijden met de fiets (trainen met andere woorden).

Deze woensdag zou ongeveer dezelfde woensdag van vorige week worden. Smorgens gingen we terug naar Rickets Point voor pannekoeken, in de namiddag rustte ik en savonds ging ik terug een criterium doen. Toen we smiddags thuiskwamen twijfelde ik echter om deel te nemen omdat ik hoofdpijn had. Toch besloot ik om ervoor te gaan aangezien het mijn laatste wedstrijd op Australische bodem zou zijn.
Er kwamen 32 renners aan de start en na het startschot was de eerste en spijtig genoeg de goeie vlucht reeds vertrokken. 3 renners bleven de hele wedstrijd op kop ondanks alle pogingen van het peloton en mezelf. Ik ging namelijk na 15min wedstrijd solo in de aanval (eigenlijk niet wetende dat er een 3 renners voorop reden), maar ik zag uiteindelijk in dat deze aanval een nuttloze poging was en besloot te wachten voor een laatste aanval bij het ingaan van de laatste ronde. Er was nog 1 renner die hetzelfde idee had en zo gingen we met twee opzoek naar de leiders (toen was ik wel al op de hoogte van de kopgroep) maar ze bleven uit de onze greep en ik sprintte naar een 4de plaats waar ik toch tevreden mee was.
Savonds zouden we naar de Suzuki Night Market gaan, maar door mijn hoofdpijn die er nog steeds niet op verbeterd was besloten we dat het beter was dat we zouden thuisblijven.

Donderdag (vandaag) gingen we een met de fiets (uiteraard) naar the French Patisserie voor een Almond Croissant te eten en dan terug naar huis. Het werd een rustig ritje en dat was nodig want de voorbije dagen hadden ze heel wat km's verteerd. In de namiddag ging ik nogmaals naar de stad, deze keer om een hoed te kopen voor Annelies die ze heel graag zou hebben. Ik heb hiervoor van de ene winkel naar de andere moeten gaan omdat de ene winkel de hoed niet meer had in de juiste maat. Maar de wandeling door de stad was aangenaam door het warme weer. Uiteindelijk vond ik de geschikte hoed in hopelijke de geschikte maat!!

Er zijn heel wat mensen die mij gevraagd hebben of ik klaar ben om terug naar huis te gaan en of ik aan het aftellen ben. Eerlijk gezegd probeer ik de gedachte om naar huis te gaan zover mogelijk uit mijn gedachten te houden. Ik zal blij zijn dat ik iedereen zal terug zien, maar ik heb het hier echt naar mijn zin en terugkeren doe ik pas op zondagavond en zondag zal ik dan ook pas denken aan het terugkeren, voorlopig denk ik AUSTRALIA!!!

Tot binnenkort allemaal en zondag volgt er waarschijnlijk wel nog een verslag van de laatste dagen dus kom dan ene kijkje nemen!!

Koffievan op het criterium van SKCC

Koffievan op het criterium van SKCC

Café Racer

Homies op de BMX

Looking fast in the corner

Sprint naar 4de plaats!

4 februari 2011

Het veranderlijke weer van de voorlaatste week!

Ook dinsdag werd het weer een zeer warme dag met rond 9 reeds een temperatuur van om en bij de 30°C met een zeer warme wind die het zeer onaangenaam maakte buiten. Door de warmte van dinsdag, het warmste moment was rond 3 uur met 40°C en nog steeds die warme wind, zat er niet veel anders op dan niets te doen omdat het gewoon te warm was om iets te doen. Dus de samenvatting van deze dag was, hele dag in boxershort tv gekeken met de airconditioning aan!

Woensdag was het al veel beter want de wind was gekeerd en het was dus bijgevolg veel aangenamer maar de zon was nog steeds lekker warm!! Vandaag ging ik terug een criterium rijden in de avond, dus hadden we smorgens tijd zat om al een ritje te doen. We hadden het geweldige idee om naar Rickets Point te gaan om daar ontbijt/lunch te eten want eer we daar waren was het bijna middag. Dus besloten we maar om pannekoeken te bestellen met bosvruchten (Flapjacks).
Na onze flapjacks reden we terug naar huis langs andere wegen als gewoonlijk en thuisgekomen keken we wat tv en ruste ik uitgebreid in bed om goed uitgerust te zijn voor de wedstrijd van deze avond.
Vanavond weer een criterium, op het zelfde parcours als vorige week dus ik wist waar ik me aan kon verwachtten. Het was echter terug zeer warm geworden vanavond en had hier een beetje schrik voor dus hield ik me redelijk kalm tijdens de eerste 10 min van de wedstrijd. Ik voelde me beter en beter worden naarmate de wedstrijd vorderde en probeerde de forcing door te voeren maar het was zeer moeilijk weg te rijden. Uiteindelijk kwam ik als 6de over de finish na 3de te worden in de pelotonsprint! Ik was hier meer dan tevreden mee!

Donderdag, rustig ritje langs Williamstown en nadien richting North Melbourne voor een Almond Croissant! Voor de rest van de dag rusten voor de tv en wat op de computer, niet echt veel spectaculairs.

Vrijdag gingen Cam en ik ontbijten in The Premises, 1 van de vele cafés in en rond Melbourne, hiervoor namen we uiteraard onze fiets. Waar het de voorbije dagen zo stralend weer was, was het vandaag regenachtig, bewolkt, vochtige warmte, niet echt het meest aangename weer dus. Maar toch hadden we een relatief droge rit en een heerlijk ontbijt! Ik besloot in de namiddag terug eens naar de stad te gaan maar met dit weer was er spijtig genoeg niet veel te beleven dus was ik na een kleine 3 uurtjes terug thuis. Uiteraard wel een ijsje gegeten in de stad en wat rondgekeken.
Savonds keken we tv toen er letterlijk een onweer losbarstte en het regende echt hevig! Blijkbaar komen deze onweerswolken van de cycloon die enkele dagen geleden het zuiden van Queensland heeft geteisterd. Toen Cam thuis kwam van zijn werk vertelde hij me dat er al straten waren ondergelopen wegens de hevige regenval.

Vandaag (zaterdag) hadden we normaal een serieuse trainingsrit gepland richting Kinglake, maar het weer voorspelde echter niet veels goed. Hevige regenval, met kans op ondergelopen straten. Dus we beslootten de avond ervoor dat indien het te hard regende, wanneer we normaal zouden opstaan voor te vertrekken, we terug in bed zouden gaan en zouden uitslapen en zien wat de dag ons zou brengen.
Tot zover deze zaterdag aangezien het nog maar 9 uur smorgens is kan ik jullie nog niet vertellen wat deze dag verder in petto voor me heeft.

Stay tuned for more

JoJo

Flapjacks!!

Onbijt/lunch @ The Premises

31 januari 2011

When the heat is kickin' in!

Donderdag, daags na mijn eerste wedstrijd, ging ik uiteraard zoals alle andere dagen fietsen. Aangezien Cam vandaag moest werken zou hij wat langer slapen dan gewoonlijk en ging hij ook niet echt trainen vandaag. Ik besloot dan maar zelf te gaan trainen, tijdens de training zag ik voormalig Australisch kampioen Matthew Lloyd, spijtig genoeg ging hij de andere richting op anders kon ik samen met hem trainen, maar ik kwam net weer van training dus had niet echt veel zin om rechtsomkeer te maken. Ik keerde huiswaarts langs het fietspad langs de Yara rivier en zag een hele grote hagedis (of iets gelijkaardig), spijtig genoeg heb ik hier geen foto van omdat ik mijn camera niet mee had. Na thuis te komen en iets te eten hebben gehad, spendeerde ik de hele namiddag voor de televisie aangezien ik gewoon doodop was door de training en de toenemende warmte hier in Melbourne.

Vrijdag had Cameron afgesproken voor een (zeer) kleine fietstocht te maken met iemand waarmee hij nog samen gestudeerd had en ik besloot om mee te gaan omdat ik anders toch niet veel te doen heb in de voormiddag. Het was best gezellig en we sloten de rit uiteraard af met een koffie wat uiteindelijk 2 koffies werden. In de namiddag besloot ik naar een expositie te gaan dat "Amazing Bodies" heette. Hiervoor moest ik naar de Docklands gaan waar het echt leuk is om te vertoeven. Spijtig genoeg was deze expositie niet zijn geld waard, omdat het zo klein was maar het was wel eens interessant om eens te zien hoe dieren er vanbinnen uitzien. Ik mocht hier wel geen foto's nemen tot mijn grote teleurstelling. Omdat ik dan toch doorheen de stad moest besloot ik wat rond te wandelen in de stad en ging zo naar "West Bank" dit is waar het casino van Melbourne is. Het lijkt een wat chiquere buurt langsheen de Yara rivier ook maar met een prachtige dijk waar je kan wandelen, waar er mooie eetgelegenheden zijn enzovoort. Ik verloor al snel de tijd uit het oog en kreeg honger dus ging ik een kijkje nemen in de foodcourt naast het casino. Er was een ruime keuze uit Italiaans, Aziatisch en ander eten, maar ik had meer oog voor de taart en cakes van het café dat daar ook gelokaliseerd was. Dus ik besloot dan maar chocoladetaart te eten, en ik had hier echt geen spijt van want het was echt superlekker!! Nadien wandelde ik langs de dijk en keek naar wat straatartiesten voor ik naar huis ging.

Zaterdag splitsten Cam en ik onze wegen, trainingsgewijs gesproken. Ik besloot om richting Kinglake te gaan en hij ging mee met de "Old Guys". Ik wist hoe ik naar Kinglake en terug moest komen maar ik wou eens een andere route proberen en besloot wat zijwegen te nemen. Voor ik vertrok waarschuwde Cam mij nog dat sommige van deze wegen wel eens in grindwegels zouden kunnen eindigen en dit was ook het geval op de eerste kleine weg die ik insloeg. Maar ik was reeds redelijk gevorderd op deze weg voor het in grind overging dus besloot ik maar langsheen de grindwegel te gaan en dit was 1 van mijn beste ideeën ooit. Het was hier zeer rustig maar soms ook gevaarlijk, met hellingen en afdaling van tussen de 15 en 20% wat heel moeilijk is op losliggind grind. Na de eerste grindwegel te hebben gevolgd kwam ik uit in Sugarloaf Reservoir waar er een grote dam is en het gewoon prachtig is. Nog geen 100m in dit park kwam ik oog in oog met de grootste kangoeroe die ik tot nu toe heb gezien!! Ik stopte en hij stopte en we staarden gewoonweg voor 30-40 seconden naar elkaar voor hij verder hoptte. Dit zou echter niet de enige kangoeroe zijn die ik vandaag zou zien... Tijdens de afdaling die maar de hoofdweg zou leidden hoptten er eerst 1 kangoeroe voorbij en nadien 2, deze laatste 2 waren gevaarlijk want ik kwam met hoge snelheid in de afdaling en moest stevig in de remmen gaan anders zou ik tegen ze aanbotsten en dit zou niet echt de beste kangoeroe ervaring zijn. De hoofdweg bracht met door Christmashills na enkele km's te rijden zag ik een bord aaantoonde dat er wat verder enkele wijngaarden waren dus ik ging die richtig uit. Na een kleine 10 km gaf er een verkeersbord aan dat de weg zou overgaan in grind en was hier wat teleurgesteld door omdat dit betekende dat ik rechtsomkeer zou maken, maar er was ook een bord dat de richting van Kinglake aangaf en dat was dan weer geruststellend. Aangezien de vorige grindwegel zo plezant was besloot ik terug het grind op te zoeken, en dit was voor mij echt een hele goeie keuze want ik deed bijna de hele klim naar Kinglake langsheen deze grindwegel doorheen het bos met prachtige uitzichten. Het enige waar ik spijt van had was dat ik ook vandaag geen foto's kon maken aangezien ik mijn camera niet mee had. Bij mijn thuiskomst werd ik verrast door een Almond Croissant op mijn bed, want normaal is zaterdag één van de vaste dagen voor een Almond Croissant met de "Old Guys", maar aangezien ik alleen ging training kwam ik onmiddellijk naar huis. Maar zo had ik toch een Almond Croissant op zaterdag!!
Na wat te gaan shoppen in de namiddag gingen we savonds uit naar het "Belgian Beer Café" in Melbourne met enkele vrienden en vriendinnen. (http://www.belgianbeercafe.com/, http://www.belgianbeercafemelbourne.com/) De Belgische bieren vloeiden rijkelijk en het werd een avond vol plezier en gelach!! Spijtig genoeg ook hier geen foto's aangezien ik zo dom was om mijn camera weer niet mee te nemen...

Zondag zou het een warme dag worden in Melbourne, er werd 40°C voorspeld en het werd ook zo warm. Gelukkig vertrokken we vroeg voor onze training met de "Old Guys", vanuit mijn standpunt gezien veel te vroeg omdat het gisteren redelijk laat werd. Maar goed na enkele stops en koffie tijdens de rit kwam er door. Het werd echter warmer en warmer en je voelde de zon echt "steken". Omdat het zo warm was buiten kon je niet echt veel doen buiten omdat het gewoon te warm is dus we spendeerde meeste van onze namiddag voor de tv en de airconditioning. Cam had het geweldige idee om savonds zelfgemaakte pizza's te maken dus wisten we onmiddellijk wat doen savonds en zo maakte we elk onze eigen pizza. Ik maakte een BBQ-saus gebasseerde pizza want de BBQ-saus in Australië is echt superlekker!! Ik had gedacht van eerst een foto te nemen van mijn pizza voor ik zou beginnen eten maar eens de pizza uit de oven was, was ik die gedacht al snel kwijt. Dus geen foto van mijn overheerlijke zelfgemaakte pizza.

Vandaag (maandag) gingen uiteraard terug wat fietsen, maar door de warmte (ook vandaag werd er 39°C voorspeld) deden we maar een kleine rit langsheen de vele fietspaden rond en door Melbourne voor we stoptten voor onze gewoonlijke koffie. Deze namiddag was zoals gistrn een namiddag voor de tv en de airco. Vanavond zijn we uitgenodigd bij Noel voor BBQ want als het goed weer is doe je BBQ zoals ook de gewoonte is in België.

Over België gesproken... nog minder dan 2 weken voor ik terugkeer. Ik kan nu al met zekerheid zeggen dat ik het hier zal missen, zowel de het goeie weer als de prachtige mensen die ik hier heb ontmoet. Ik kan ook met zekerheid zeggen dat ik zal terugkeren!!

Stay tuned for more stories next time!!

JoJo

Docklands

West Bank

Straatartiesten

Federation Square op vrijdagavond

27 januari 2011

Australia Day

Woensdag was het Australia Day en dus een feestdag hier. Omdat het een feestdag was werd er terug een ritje georganiseerd door "the old guys" dat aanvankelijk doorging als de Australia Day ride, maar snel werd omgedoopt tot de JoJo Classic omdat het mijn laatste weken zijn. Cam en ik gingen normaal een rit gingen organiseren met wat hellingen in maar dit zagen ze niet echt zitten dus werd de Australia Day ride de JoJo Classic en werd het dus een vlakke rit met de nodige koffiestops. Het weer was niet echt wat je verwacht van typisch Australisch weer, het weer was eerder op mijn maat geschreven met lichte regenval en de nodige wind. De JoJo Classic werd gewonnen door mezelf door net op het juiste moment uit het wiel van Noel te komen om de enige helling van de dag. Om mijn winst te vieren sloten Cam en ik de JoJo Classic officieel af met een Almond Croissant bij de French Patisserie.

Vandaag (woensdag) zou ik ook mijn eerste wedstrijd van het jaar rijden, afhankelijk van het weer want als het regent lassen ze de meeste criteriums af wegens te gevaarlijk. Tijdens de zomer rijden ze hier heel wat "crits", wat toch nog wat anders is als een criterium bij ons. Hier rijden ze tussen de 30 en de 40 min + enkele ronden. Het criterium dat ik zou rijden was op Kew Boulevard, ook the Teardrop genoemd, georganiseerd door Hawthorn Cycling Club. 1 ronde is er slechts 1km waarvan 250-300m bergop liep na een scherpe bocht.
Ik nam deel in B-grade waar er slechts 19 deelnemers in totaal deelnamen. Wij moesten 35min + 3 rondjes rijden. Het was onmiddellijk de gas volledig open van bij de start omdat het zo korte wedstrijden zijn. Ik heb me goed geamuseerd en het gevoel was redelijk goed wat toch een bevestiging is voor al het harde werk en het vele trainen dat ik de laatste weken heb gedaan. Ik zou uiteindelijk 9de worden op deze 19 renners omdat ik net iets te ver zat bij het opdraaien van de laaste bocht. Het was echt plezant en kijk er naar uit om nog eens deel te nemen en misschien nog wat andere crits te doen.

Stay tuned for more!!
JoJo



24 januari 2011

Audax Alpine Classic Extreme!!

Vrijdagmorgen werd er een zeer rustig ritje gereden zodat de benen op en top fris zijn waren voor het weekend dat moest komen. Omdat het echt prachtig weer was trok ik in de namiddag terug naar de stad om daar wat rond te hangen en om een didgeridoo te kopen... Dit werd echter een lange zoektocht naar voor mij de perfecte didgeridoo. Ik ging hiervoor naar de Queen Victoria Market en keek rond op de verschillende standen waar ze didgeridoo's verkochten. Na wat rond te kijken vond ik een didgeridoo die mij echt aansprak en besloot deze te kopen, dus nu ben ik de trotse eigenaar van een didgeridoo en is het enkel een kwestie van veel oefenen om er een goed geluid uit te krijgen... Na mijn aankoop ging ik de stad wat rond en had weer een prachtige namiddag!

Zaterdag was een dag van inpakken, rijden en uitpakken. We vertrokken vandaag naar Bright om dit weekend deel te nemen aan de Audax Alpine Classic Extreme. Toen we in Bright aankwamen was het ons onmiddellijk duidelijk dat er nog heel wat mensen deelnamen aan de Audax Alpine Classic (in verschillende afstanden). Het was een echte invasie van wielertoeristen in Bright en de sfeer was top! Na alles uit de auto te hebben gehaald hadden we een een stevige maaltijd met lasagne, nacho's en pizza, de perfecte carboloading die we nodig hadden voor zondag. Omdat Audax is zowel een Australische en een Franse organisatie en dit weekend werd Bright omgedoopt in een Frans Alpendorpje met Franse eetgelegenheden, Franse shows enzovoort... Echt fantastisch!

Zondagmorgend 5.00 uur en daar was de wekker al! Na een stevig ontbijt met pannekoeken, muffins, muesli, ... vertrokken we om 6.20 voor 250km doorheen de Australische "Alpine Region". Na 25km opwarmen was de eerste klim van de dag er al, de eerste klim was Mt Hotham die ik al kende van de Tour of Bright. De rest van de tocht bracht ons langsheen prachtige wegen met prachtige uitzichten, mooi lange klimmen, na 150km kwam echter de zwaarste klim. Een goeie 9km klimmen aan percentages tussen de 8 en de 15% onder de hete Australische zon, nadien was het nog steeds klimmen maar vielen de percentage wat meer mee. Na bijna 250km, 9:18 uur zat onze tocht erop en  waren we terug op ons beginpunt waar we onmiddellijk naar de supermarkt gingen voor een proteïneshake en snoep om ons lichaam terug op krachten te laten komen. Savonds gingen we, nog steeds onder indruk van onze fantastische dag en het feit dat we net 250km hadden gefietst, naar de pub in Bright voor een echte "pub meal", nadien hadden we ijskrijm en gingen we ook naar de Bright Brewery waar we het lokale bier proefde. Op de achtergrond hoorde we Franse muziek met de can can en we besloten een kijkje te gaan nemen maar bij aankomst waren we net te laat... Gelukkig voor ons bleven de danseressen wat rondhangen en konden we onze ogen toch wat de kost geven want we verdiende dit wel na de hele dag wielertoeristen in wielerkledij te zien.

Maandag was het terug richting Melbourne, back to the big city life, na dat we weer een fantastisch weekend hadden beleefd in het landelijke Bright! Maar eerst een stevig ontbijt om krachten op te doen na gisteren, de auto terug laden en een goeie koffie in Bright zelf!
In de namiddag trok ik er op uit voor de benen eens te strekken en het zuur er wat proberen uit te rijden. Tijdens het rijden besefte ik dat ik minder dan 3 weken heb te gaan, dus ik ga er ten volle van genieten voor ik terug kom naar België!!

Op naar het volgende avontuur!! Meer foto's op facebook!

JoJo

Het startende peloton vroeg in de ochtend...

Uitzicht van op top Mt Hotham

Cam en Tony top Mt Hotham

Mooi zicht en mooie afdaling

Tijdens het klimmen

Tijdens het klimmen

Meer net voor Falls Creek

Afstand en tijd!!

20 januari 2011

Living the cycling life

Er is niet echt veel spectaculair gebeurd sinds mijn laatste blogbericht.

Vrijdag ging ik op avontuur met de fietsn, na een lange tijd te hebben gewacht en gehoopt op wat goed weer want het was echt slecht in de voormiddag!! In de namiddag trok ik er dus op uit na dat het wat opgeklaard was en de wegen wat drogen waren. Ik ging gewoon een richting uit waar ik nog niet was geweest met de fiets tot ik genoeg km's had om weer te keren en ik vond met weg makkelijk terug dankzij de fantastische fietsGPS!

Zaterdagmorgend was het terug goed fietsweer en trokken we er dus vroeg op uit voor wat km's te malen want ik had een grote afspraak in de namiddag. Maar we stopten eerst in the French Patisserie voor... uiteraard een Almond Croissant!! Half 4... Tijd om mijn ervaring in Australie te laten vereeuwigen op mijn arm. Ik heb me namelijk een tattoo laten zetten (zie foto). Ik wachtte vol spanning in de tattooshop en liet de tattookerel mijn tattoo enkele keren hertekenen tot ik het goed vond want je laat niet zomaar wat op je arm zetten!!
Toen ik thuis kwam kreeg ik enkel goeie reacties dat het goed gedaan was en dat het mooi was, dus ik was een tevreden man!

Zondagmorgend terug fietsen en enkele reacties verwerken van the old guys over mijn tattoo, ondanks de soms rare reacties vond iedereen dat de tattoo meer dan geslaagd was! Zondagnamiddag deden we niet echt veel en savonds keken we naar de eerste Protour wedstrijd van 2011, het criterium dat vooraf gaat aan de Tour Down Under.

Maandag gingen we terug fietsen, maar we deden niet de rit die we aanvankelijk in gedachten hadden aangezien we beide een slechte dag hadden besloten we het langzamer aan te nemen en wat vlakker te trainen, nadat we eerst wat te eten hadden in Degani's. Ik had er een meatpie en een Almond Croissant die toch wat anders was als diegene die ik gewoon ben van te eten in de French Patisserie.

Dinsdag gingen Cam en ik smorgens wat los rijden en we belandde terug in de French Patisserie, dit wordt meer en meer onze vaste stop na de trainingen. In de namiddag trok ik er nog eens op uit met de fiets om wat extra's te doen want ik wil in goeie conditie terugkomen naar België.

Woensdag werden we verwacht bij Albert en Gail voor een Australische BBQ, maar ik ging eerst alleen trainen in de voormiddag aangezien Cam zich niet zo goed voelde toen hij opstond. Smiddags hadden we dus BBQ met daarna 3 verschillende desserts wat ons een goed voldaan gevoel gaf toen we van tafel gingen voor een spelletje biljart te spelen. De laatste keer dat we bij Albert en Gail waren hadden we met John afgesproken om op de Penny Farthings (eerste fiets) te rijden en hij was dit duidelijk nog niet vergeten dus later op de namiddag/avond gingen we bij John om ons zelf belachelijk te maken op deze oude fietsen. Althans dat was wat hij verwachtte, het ging namelijk beter dan we zelf hadden verwacht. Het is echt plezant om op deze fietsen te rijden maar het is echt niet makkelijk omdat je met je hele lichaam de fiets stabiel moet houden, maar Cam en ik waren er beide vlug mee weg. Terug bij Albert en Gail hadden we wat kleine versnaperingen en genoten we van een mooie zonsondergang en zagen we de volle maan opkomen achter de bergen. Het is echt een fantastische plek waar ze wonen. Het was echt een plezante dag!!

Vandaag trokken Cam en ik er zoals gewoonlijk terug op uit met de fiets, maar we deden het rustig aan want zondag hebben we een grote fietsdag voor de boeg. We doen namelijk de Alpine Classic Extreme, 250km met meer dan 4000 hoogtemeters. (http://alpineclassic.com.au/) Dus dit weekend is het terug naar het fantastisch Bright!! Omdat dit toch een hele tocht is ging ik vandaag ook naar één van de vele fietswinkels hier in Melbourne. Ik was hier al enkele keren geweest met Cam en de eigenaar vond het leuk een internationale amateurrenner in zijn winkel te hebben blijkbaar want hij heeft mij een fikse korting gegeven op het materaal dat ik nodig had en 2 petjes en 2 paar sokken van zijn winkel. Dus het is echt leuk als buitenlander in Australië want iedereen is nog meer vriendelijker dan ze anders zijn!!

Komende dagen zal het wat fietsen zijn en rusten zodat we klaar zijn voor de Alpine Classic Extreme op zondag!!

Stay tuned for more after the weekend!!

Tattoo

BBQ bij Albert en Gail

Back to basics on the Penny Farthing

Zonsondergang

Zonsondergang

Volle maan

14 januari 2011

Art and Culture in the City of Melbourne

Dinsdag was het weer werkendag voor Cameron, dus besloten we smorgens onze eigen weg te gaan qua training aangezien ik wat meer km's wou doen als hem. Ik trok er dus terug zelf op uit om wat te trainen langs Beach Road en maalde zo een 130km af voor ik terug thuiskwam voor een welverdiende namiddagrust! De rest van de dag en avond was niet echt spectaculair.

Woensdag trok ik naar Altonae voor een ochtendritje van 70km vooralleer de stad nogmaals onveilig te maken. Ik trok er op uit samen met Dorien, en we besloten ondanks de dreigende regenwolken naar de Shrine of Remembrance en de Botanic Gardens te gaan. Maar de dreigende regen nam toch de bovenhand tijdens ons bezoek aan de Botanic Gardens en zorgde voor de nodige verfrissing. Na terug door de stad te zijn gewandeld en wat door de souveniershops te zijn gegaan gingen we naar de Victoria Night Market waar ik een lekker crocodile burger heb gegeten en als dessert hadden we beide poffertjes!! Tijdens de Night Market was het weer terug beter geworden wat ervoor zorgde dat er een massa volk op de been was en het echt gezellig maakte!

Donderdagmorgend gingen Dorien en ik terug naar Melbourne om wat dingen samen te gaan bezoeken. We hadden eerst een Almond Croissant als ontbijt en nadien gingen we naar de Victorian Market wat fruit en souveniers shoppen. Rond de middag kwamen we aan in het Melbourne Museum waar we onze ogen de kost gaven. Ik vond het deel over de evolutie van Melbourne zeer interessant. Het was echt een belefenis museum waar je van alles kon aanraken en in gang zetten door middel van knopjes en ook met heel wat bewegende beelden. Na hier enkele uren te hebben gespendeerd en Nando's te hebben gegeten gingen we naar Federation Square om te zien wat dit ons te bieden had. Hier gingen we naar de Victorian Art Gallery waar er verschillende exposities waren. Mijn belangstelling ging vooral uit naar de kunstwerken gemaakt door de Aboriginals. Nadien gingen we naar het ACMI (Australian Centre for Moving Image) waar je van alles kon doen en zien over de evolutie van beeld en klank (opkomst van televisie, gameconsoles, internet, film, ...).
Het waren 2 leuke dagen, buiten de regen die we hier hebben. Natuurlijk niet zo erg als in Queensland met al de overstromingen maar het is hier al beter weer geweest.

Voor meer foto's zie link links van blogbericht!!

Stay tuned for more to come

JoJo

Botanic Gardens

Botanic Gardens

Nationaal embleem Australie

Melbourne in het verleden

Aboriginal Art
  
Super Mario!!


11 januari 2011

Great Ocean Road - Lorne

Donderdagmorgend was het eindelijk zo ver, de langverwachte trip naar Lorne. Ik verwachtte hier echt veel van en de trip rees zelf nog boven mijn verwachtingen uit. We dachtten tot zaterdag te blijven maar uiteindelijk kwamen we pas maandag naar huis.

De rit naar daar was al prachtig, vooral de laatste 20km wanneer je door het regenwoud naar Lorne afdaalt en de zee tussen de bomen ziet. Eens in Lorne aangekomen overviel me de drukte, wat een mensenmassa! Gelukkig wisten we goed waar we moesten zijn en reden we onmiddellijk naar het appartement waar we verbleven. Het appartement was prachtig met een balkon dat zicht gaf op zee en op het regenwoud, op wandelafstand van het strand en al het gebeuren in Lorne. We verbleven bij Colin, een vriend van Cam.
Donderdag haalden we de fietsen niet boven maar besloten we om de Erskine Falls, een waterval, in buurt te gaan bezoeken. We gingen tot net naast/onder de waterval voor wat foto's te nemen en nadien gingen we iets verder van de waterval weg in het regenwoud om met onze voeten in het water te zitten en wat te relaxen en te genieten van de stilte en het zalig zonnetje. De namiddag was al gauw gepasseerd en savonds hielden we het rustig. Tijdens het avondeten kwamen er enkele Cockatoo's op het balkon en we hebben van de gelegenheid geprofiteerd om ze wat te eten te geven en voor we het wisten zaten er 6 vogels op het balkon. En nadien gingen we naar het strand voor wat te gaan zwemmen in de zee.

Vrijdagmorgend was het vroeg opstaan om een kleine rit te doen met een groep die elke morgend om 7 uur afspreekt. Het was verrassend hoeveel wielrenners er verbleven in Lorne want we waren toch rap met een man of 25-30. Deze rit nam ons langsheen de Great Ocean Road tot aan een "look out" waar we even stopten en nadien terug naar huis reden (in volle vaart, wat zorgde voor een goeie training). Eens terug in Lorne na de trainingsrit gingen we uiteraard een koffietje drinken voor Cam en ik terug de fiets opsprongen om de klim naar Erskine Falls met de fiets eens te doen. In de namiddag was het tijd om naar het strand te gaan en onze ogen de kost te geven want er liep veel schoon vrouwvolk rond. We kwamen ook te weten waarom er zoveel volk in Lorne was, vrijdagavond was er een loopwedstrijd (Mountain to surf) en zaterdagnamiddag was er een zwemwedstrijd (Pier to pub). In de namiddag gingen we dus wat naar het strand en gingen we ook wat zwemmen. Savonds hadden we BBQ en we gingen na het eten terug naar het strand voor wat te gaan zwemmen en het was bijna donker voor we terug in het appartement waren.

Zaterdagmorgend vertrokken Cam en ik rond half 7 met de fiets richting Apollo Bay. Omdat we zo vroeg opstonden zag ik 1 van de mooiste zonsopkomsten die ik ooit meemaakte. Apollo Bay ligt langsheen de Great Ocean Road en ik was echt verstomd van de pracht van de natuur hier. In Apollo Bay hadden we uiteraard koffie en ook ontbijt voor we terug richting Lorne gingen, waar we in de namiddag wat naar de zwemwedstrijd keken voor we een namiddagdutje deden na de goeie training. Savonds gingen we hamburgers halen, en keken we een film met de dochter van Colin en haar vriendin want we moesten "babysitten" aangezien Colin en zijn vrouw weg moesten die avond. Het was een plezante avond met veel gelacht en gegichel (niet van Cam en mij). Tijdens de film heb ik wat foto's gemaakt van de roze wolken door de zonsondergang.
Zondagmorgen terug verzamelen rond 7 uur voor te zien wie wat van training ging doen die dag. Wij gingen de Gorc-rit (Great Ocean Road Cyling) doen maar in omgekeerde richting. Deze rit bracht ons langs het platteland achter het regenwoud, door het regenwoud, langs de Great Ocean Road, met heel wat klimmen, afdalen, wind en prachtige zichten. Het was echt een fantastische rit!! In de namiddag spraken we met 2 andere mannen af waarmee we gaan fietsen waren om wat te gaan surfen want je kon goed surfen blijkbaar vandaag. Mijn tweede ervaring met surfen was er één met gemengde gevoelens. Het was zeer plezant maar het is echt moeilijk om op het juiste moment de golf te kunnen pakken en nadien moet je nog zien dat je recht op je surfboard komt. Daar faalde ik dus, ik heb enkel wat ge"kneeboarded", en heb heel wat golven over mij zien passeren maar het was echt plezant!! Savonds gingen we na het eten terug wat zwemmen in de zee.

Maandag gingen we mountenbike, moest het weer beter zijn geweest... We stonden op en het was echt aan het gieten dus we besloten om het op een rustdag te houden. Cam ging terug in bed en ik ging met Colin koffie drinken en wat boodschappen doen. Cam wou vandaag toch nog eens in de zee gaan, die heel wild was om wat te gaan bodyboarden voor we naar huis gingen. Ik besloot niet in de zee te gaan omdat ik niet echt veel zin had. Na iets gegeten te hebben keerden we terug naar huis, waar we een klein uur en half de tijd hadden om ons te verfrissen wat dingen uit te pakken en ons klaar te maken om savonds sushi te gaan eten met de old guys!! Dit keer echte sushi en het smaakte mij vollop!!
Stay tuned for more.
JoJo


Zee tussen de bomen

Erskine Falls

Erskine Falls

Close up Cockatoo's

Lorne

Zonsopgang

JoJo op Great Ocean Road

Zicht van op Great Ocean Road

Zonsondergang

Regenwoud

JoJo pre-surf

Sushi